باران!
شنبه, ۹ دی ۱۳۹۱، ۰۱:۳۵ ب.ظ
رعد و برق را که دیده ای. آسمان، دلش که میگیرد، رعد میزند، می بارد، می بارد...
و یسبح الرعد بحمده1
می بارد از مصیبت حسین(ع). آسمان تنها نیست. همه ی عالم هم...
زمین زنده شده است به باران عشق...
دل ما هم...
اول نور می آید بعد رعد.
اول حسین به دلت نگاه میکند و بعد تو ضجه میزنی، اشک میریزی، بهشت میشوی...
جنات تجری من تحتها الانهار 2
حالا قطره قطره ی اشک که از دل برآمده، روحت را نوازش میدهد. و درونت میشود بهشت...
میگویند، متقین بهشتشان نقد است. 3
هر لحظه که اراده ی آن کنند، خنکای عشق زیر پوستشان جاری است.
متقین، نام حسین را که میبرند، قطره ی اشکی که میریزند، بهشت را در دست گرفته اند.
نقد نقد...
همانطور که جهنم میشود برایشان
اگر یک لحظه فراموش کنند حضرت عشق را...
1. رعد 13.
2. بقره 266، عمران136 و...(این آیه 34 بار در قرآن ذکر شده)
3. خطبه ی همام امیرالمومنین.
خدا نکنــــــــــــــــــد...