«تکـویــر»
خورشید روی قلّه ی نی آشکار شد
وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَ‌تْ
ستاره ها نیز.
و کوچکترین ستاره، سر شیرخوار شد
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَ‌تْ
هشتاد و چهار خسته به هم، هم قطار شد
زیباترین ستاره ی دنباله دار شد
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
ناموس حق به ناقه ی عریان سوار شد...
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَ‌تْ
و در محشر است که
قاتلان حسین می آیند
آن وحشی صفتان پست تر از وحوش
نمیدانم چگونه میخواهند جواب مادرت، زهرا(س) را بدهند حسین جان
...
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
...و مـ ـادر می آید
با دو قنداقه ی پر خون در آغوش
یکی مـ حـ سـ ن
یکی عـ لـ ـی اصـ ـغـ ـر
می آید تا بپرسد
...
بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ
به چه حقی پسرم را کشتید نامردها
به چه حقی؟؟؟
گناهش چه بود؟؟؟؟؟
و جوابی که نیست
جز کینه ی علی(ع)...
یا زهرا(س)...
+آیات ابتدایی سوره ی تکویر
+قسمتی از شعر نون و القلم (دانلود با صدای محمود کریمی)
+جبل در روایات تعبیر به مومنین شده است.
خیلی زیبا بود...
خیلی...
هیچی نمی تونم بگم...
هیچی...
ه م ی ن...